مقدمه:
بیهوشی در پزشکی حالت القاءشدهای است که در آن ،فرد بهصورت ارادی و غیرارادی کنترلی بر قسمتی از جسم، یا تمام جسم و محیط فیزیکی خود ندارد و بهطور موقت میتواند موجب بیدردی، فلج موضعی و حتی فراموشی شود. این روند موجب تضعیف یا سرکوب برگشتپذیر دستگاه عصبی مرکزی شده که باعث از بین رفتن احساس و واکنش به محرکهای بیرونی میشود.
داروی بیهوشی چیست؟
بیهوشکنندهها داروهایی هستند که باعث بیهوشی شده، یا به صورت موقت و برگشتپذیر باعث از بین رفتن حس میشوند. در صورتی که داروهای ضددرد، درد را بدون از بین بردن هشیاری کاهش میدهند، از این نظر این دو نوع دارو با یکدیگر تفاوت دارند .داروهای بیهوش کننده به طور کلی به دو دسته تقسیمب ندی میشوند داروهای بیهوش کننده عمومی که به صورت برگشت پذیر باعث از بین رفتن هوشیاری میشوند و داروهای بیحسی موضعی که به صورت برگشتپذیر باعث از بین رفتن احساس در یک منطقه از بدن میشوند، بدون اینکه هوشیاری فرد تحت تأثیر قرار بگیرد. گاهی اوقات ترکیب داروهای بیهوشی به دلیل افزایش قدرت یکدیگر در کنار هم استفاده میشوند.

انواع دارو های بیهوشی:
1. داروهای بیحسی موضعی شامل داروهای زیر میباشند: پروکایین، تتراکائین ،کوکائین، لیدوکائین، پریلوکائین، بوپیواکائین یا مارکائین، لووبوپیواکائین ،روپیواکائین ،مپیواکائین، سینچوکائین یا دیبوکائین ،اتیدوکائین.
این داروها موادی هستند که از انتقال تکانههای عصبی در اعصاب جلوگیری میکنند بدون اینکه هوشیاری فرد تحت تأثیر قرار گیرد.

داروهای بیحس کننده موضعی، خود به دو دسته آمید و استر تقسیمبندی میشوند.
الف) استر این دسته دارویی شامل: پروکایین، تتراکائین، کوکائین و بنزوکائین میباشد.
ب) آمید این دسته دارویی شامل : لیدوکائین، پریلوکائین، بوپیواکائین یا مارکائین، اتیدوکائین، لووبوپیواکائین، روپیواکائین، مپیواکائین و دیبوکائین میباشد.
2. داروی بیهوشی استنشاقی
هوشبر های استنشاقی داروهایی هستند که از طریق جذب توسط ریه می توانند بیمار را بیهوش کرده و او را برای انجام عمل جراحی آماده کند.
داروهای بیهوشی استنشاقی شامل داروهای زیر میباشند: دسفلوران ،انفلوران، هالوتان ،ایزوفلوران ،متوکسی فلوران دی نیتروژن ،مونوکسید، سووفلوران.

3.داروهای بیهوشی وریدی
این دسته شامل داروهای وریدی است که میتوان برای بیهوشی یا آرامبخشی از آنها استفاده کرد.

این دست به صورت کلی عبارتند از: بابیتورات، آموباربیتال، متوهگزیتال، تیامیلال تیوپنتال، سدیم بنزودیازپین، دیازپام، لورازپام، میدازولام اتومیدیت، کتامین، پروپوفول دو داروی تیوپنتال سدیم و متوهگزیتال بسیار سریع الاثر بوده و برای القا و نگهداری بیهوشی استفاده میشوند.
خطرات و عوارض بیهوشی
خطرات بیهوشی شامل خطرات با ریسک زیاد مانند مرگ و سکته قلبی و آمبولی ریه و خطراتی با ریسک کمتر از جمله تهوع و استفراغ بعد از عمل و اقامت طولانی مدت در بیمارستان است. احتمال وقوع این عارضهها به عواملی همچون شرایط بیمار، پیچیدگی عمل جراحی و نوع بیهوشی بستگی دارد.
سخن پایانی:
شما دراین مقاله با انواع داروهای بیهوشی آشنا شدید.همچنین ازخطرات و عوارض آن تاحدی آگاه شدید.امیدواریم این مقاله را بپسندید.اگر سوال یا نظری دارید لطفا در کامنت مطرح نمایید تا در اسرع وقت توسط ما جواب داده شود.
این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید:
Leave a Reply
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.